Mija pierwsze stulecie od czasu, gdy socjologia religii w Polsce zaczęła się wyodrębniać jako niezależna dyscyplina (subdyscyplina) naukowa. Po polskich badaczach kultury o światowej sławie, takich jak Florian Znaniecki czy Bronisław Malinowski, w okresie międzywojennym rozpoczynają pionierskie badania socjologiczne z zakresu zjawisk religijnych Franciszek Mirek, Stefan Czarnowski i Józef Chałasiński. Bezpośrednim kontynuatorem pokolenia międzywojennego w badaniach z zakresu socjologii religii było środowisko naukowe skupione wokół Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Dorobek tej szkoły reprezentują tacy badacze jak Józef Majka, Władysław Piwowarski, Franciszek Adamski, Leon Dyczewski czy Janusz Mariański. Wśród nich istotne miejsce zajmuje ks. prof. Witold Zdaniewicz, który doświadczenia środowiska lubelskiego przenosi do Warszawy. Tutaj zakłada pierwszy w Polsce ośrodek badań nad religijnością – Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego SAC, który skalą i intensywnością badań może mierzyć się z wieloma instytucjami o znaczeniu światowym. Ks. Zdaniewicz współpracuje z szerokim gronem socjologów z różnych ośrodków naukowych, a wśród nich z Edwardem Ciupakiem.
Celem konferencji jest pogłębienie i usystematyzowanie wiedzy na temat wkładu ks. prof. Witolda Zdaniewicza do dorobku polskiej socjologii religii po II wojnie światowej. Spotkanie socjologów reprezentujących różne pokolenia będzie również okazją do refleksji nad perspektywami rozwoju socjologii religii w naszym kraju.